ای عزیز جان من
من برای مرگ خود بهانه می خواهم
یک بهانه پوچ عاشقانه می خواهم

                                                از عفی که می دانی با تو بودنم مرگ است
                                                 بی تو بودنم هرگز
                                                 گر بهانه این باشد من بهانه می گیرم
                                                 عاشقانه می میرم